A TERAZ BĘDZIE COŚ O FILOZOFII. BYŁEM W ÓSMEJ KLASIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GDY KOLEGA POŻYCZYŁ MI KSIĄŻKĘ PROF. MARII SZYSZKOWSKIEJ PT. "STWARZANIE SIEBIE". Z POCZĄTKU WYDAWAŁA MI SIĘ ONA DZIWNA ZE WZGLĘDU NA JEJ TREŚC, ZGOŁA ODMIENNĄ OD WSZYSTKIEGO CO DO TEJ PORY CZYTAŁEM ( A CZYTAŁEM DUŻO). Z CZASEM JEDNAK ZAUWAŻYŁEM, ŻE LEKTURA TEJŻE KSIĄŻKI POCHŁANIA MNIE BEZ RESZTY. CZYTAŁEM I CZYTAŁEM. A Z KAŻDYM KOLEJNYM ROZDZIAŁEM COŚ WE MNIE SIĘ OTWIERAŁO... CZUŁEM JAKBY NIEZNANY DOTĄD OBSZAR MOJEJ ŚWIADOMOŚCI ZOSTAŁ OTWARTY NA OŚCIEŻ. COŚ CO BYŁO WE MNIE OD DAWNA, LECZ NIE MIAŁEM POJĘCIA O ISTNIENIU TEGO OBSZARU. TAK TO ZACZĄŁ SIE ROMANS Z FILOZOFIĄ. DZIŚ PATRZĄC Z PERSPEKTYWY CZASU MOGĘ ZDECYDOWANIE STWIERDZIC, ŻE GDYBY NIE TA KSIĄŻKA, TO BYC MOŻE DZIŚ BYŁBYM ZUPEŁNIE INNYM CZŁOWIEKIEM. INACZEJ PEWNIE PATRZYŁBYM NA ŚWIAT. MYŚLĘ, ŻE ŻYCIE BYŁOBY MNIEJ ŚWIADOME I NIEZAUWAŻAŁBYM KILKU RZECZY, KTÓRE ZAUWAŻAM DZIŚ. ŻYCIE BYŁOBY DLA MNIE UBOZSZE. MOGĘ TO STWIERDZIC MAJAC TA WIEDZE, KTORA M...
