"...Tylko niezmierzone królestwo myśli zamknięte w łupinie orzecha..."

Bezkrytycyzmem upstrzona akceptacja 

Ulotnych obłoków świadomości. 

Pióropuszy istnienia. 

Samotnego szeptu w głosów tłumie. 

Pierwszy łyk. 

Mroczna jak bezgwiezdna noc

Dziegciu haust.

Dzieci

Bezszelestnych katedr

Niekończących się korytarzy

Rwących potoków.